 |
 |
||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Kościół jest orientowany ze znacznym odchyleniem ku północy, trójprzęsłowy, trójnawowy, barokowy kościół w formie bazyliki, nakryty dachem dwuspadowym oraz dachami pulpitowymi.
Trójosiowa frontowa fasada zachodnia, podzielona pilastrami, z odcinkowym naczółkiem, została opatrzona dwiema kwadratowymi, trójkondygnacyjnymi wieżami z hełmami i latarniami. Portyk przed fasadą wsparty jest na kolumnach o porządku korynckim. Całe wnętrze kościoła, z wyjątkiem prezbiterium zamkniętego półkolistą apsydą, ...
Kościół jest orientowany ze znacznym odchyleniem ku północy, trójprzęsłowy, trójnawowy, barokowy kościół w formie bazyliki, nakryty dachem dwuspadowym oraz dachami pulpitowymi.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Trójosiowa frontowa fasada zachodnia, podzielona pilastrami, z odcinkowym naczółkiem, została opatrzona dwiema kwadratowymi, trójkondygnacyjnymi wieżami z hełmami i latarniami. Portyk przed fasadą wsparty jest na kolumnach o porządku korynckim. Całe wnętrze kościoła, z wyjątkiem prezbiterium zamkniętego półkolistą apsydą, otaczają znajdujące się nad kruchtą i nad dwoma rzędami bocznych kaplic, połączone ze sobą empory pod arkadami o spłaszczonym łuku. Prostokątne kaplice boczne o ściętych narożnikach łączą się z szeroką nawą główną i prezbiterium poprzez półkoliste arkady. Dwie wieże w przedłużeniu kaplic bocznych łączy wąskie przęsło mieszczące chór muzyczny z tęczą i półkolistą arkadą. Jednoprzęsłowe, zamknięte półkoliście prezbiterium z dwiema kwadratowymi kaplicami o ściętych narożnikach jest nieco węższe od nawy i podwyższone w stosunku do niej o jeden stopień. Przy południowej kaplicy prezbiterialnej usytuowana jest poprzeczna, piętrowa, trójprzęsłowa zakrystia z klatką schodową. Sklepienia (krzyżowe nad nawami bocznymi i emporami oraz kolebkowo-krzyżowe z lunetami na gurtach nad nawa główną) ozdobione zostały geometryczną dekoracją sztukatorską, z plafonami wypełnionymi barokowymi malowidłami z przełomu XVII i XVIII wieku. Polichromie te przypisywane są nadwornemu malarzowi biskupa wrocławskiego, Karolowi Dankwartowi, który miał je wykonać około 1689 roku. Tematem fresków jest głównie apoteoza Matki Bożej – przedstawienia Maryi jako Królowej Proroków, Niepokalanego Poczęcia, Wniebowzięcia, adoracji Matki Boskiej z Dzieciątkiem oraz sceny z życia Jezusa i Maryi. Nietypowa, jak na okres baroku, jest niezależność tych malowideł od architektury oraz zupełny brak fresków iluzjonistycznych. Prezbiterium sklepione krzyżowo oraz hemisferycznie z lunetami w zamknięciu, a zakrystia – kolebkowo z lunetami. Wyposażenie wnętrza (ołtarze, ambona i konfesjonały) jest przeważnie późnobarokowe. Ołtarz główny z 1691 roku, przedstawiający Wniebowzięcie z późnogotycką dębową figurą Maryi, zachował się tylko fragmentarycznie ze względu na pożar z 1807 roku. W 1860 roku wykonane zostały przez Bernarda Afingera uzupełnienia. Zachowało się srebrne tabernakulum z początku XVIII wieku, dzieło nyskiego złotnika Jana Franciszka Hartmana. Ściany rozczłonkowane są pilastrami i zdwojonymi w narożnikach kompozytowymi kapitelami, podtrzymującymi fryz i wyłamujące się belkowanie. Za wikipedią 
|
|||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
