Tama przeciwpowodziowa w Jarnołtówku - zapora wodna na Złotym Potoku, wybudowana w celu zabezpieczania okolic przed gwałtownie wzbierającymi wodami górskiego potoku. Liczy 15,4 m wysokości, około 50 m długości i pojemności 2,5 ml cm3. Jej projekt powstał w 1906 roku, a otwarcie nastąpiło 27 X 1909 roku. Została wybudowana przez Włochów. Ufundowana przez cesarzową Prus - Wiktorię Augustę po najstraszliwszej powodzi, która dotknęła Jarnołtówek w 1903 roku. Po powodzi w lecie 1980 roku poddano tamę gruntownemu remontowi. Zapora zamykana jest tylko w czasie wysokiego stanu wody. Podczas powodzi w lipcu 1997 roku brakowało zaledwie 30 cm do przelania się wody nad zaporą.
Tama pozostaje pod opieką naukowców z Politechniki Warszawskiej i jest w dobrym stanie technicznym. Przed powodzią budowlę wzmocniono betonowymi zastrzykami. Po powodzi zyskała komputerowe sterowanie zasuw.
Za